19. bölüm: meryem
19:0 esirgeyen esirgeyici allah adıyla
19:1 kāf hā yā ʿayn ṣād = 20+5+10+70+90
19:2 bu, rabbinin kulu zekeriyya’yı esirgeyişini anmasıdır.
19:3 hani o seslendi rabbine bir seslenişle gizli gizli
19:4 dedi “rabbim! gevşedi kemiklerim, aklar düştü başıma kocalıktan. olmadım yakarışımla sana rabbim mutsuz
19:5 ben korktum yakınlarımdan ardımda kalan. karımsa kısırdır, karşılıksız ver bana katından bir yakın!
19:6 vâris olsun bana, vâris olsun yuvasına da yakub’un. eyle onu rabbim onanmış!”
19:7 “ey zekeriyya! biz sevindiriyoruz seni bir oğlanla, onun adı yahya; kılmamışız da ona önceden bir adaş”
19:8 dedi “rabbim nice olur benim oğlum? eşim kısırken bense kocamışken aşırı!”
19:9 dedi “böyle! dedi rabbin: bu bana kolaydır! yarattım seni de önceden değilken sen bir nesne bile!”
19:10 dedi “rabbim! kıl bana bir âyet!” dedi “âyetin konuşamamandır kimseyle üç gece düzgünce!”
19:11 ve çıktı toplumunun yanına mihrabdan, vahyetti onlara “tesbih edin tanağrısında ve akşamleyin!” diye
19:12 “ey yahya! kitāb'ı sıkı tut!” verdik ona bilgeliği çocukken,
19:13 yumuşaklık, arılık da. sakınırdı,
19:14 iyiydi de anne-babasına. olmadı güçlük çıkaran, baş kaldıran
19:15 selām ona! doğduğu günde, öldüğü günde ve uyandırılacağı günde diri olarak!
19:16 an kitāb'da meryem’i! hani o çekilip yuvasından bir yere doğuda
19:17 tuttu onlarla arasına bir örtü. gönderdik ona ruhumuzu, andırdı ona bir beşeri düzgünce.
19:18 dedi “ben sığınırım esirgeyen’e senden! sakın sakınan biriysen”
19:19 dedi “ben ancak elçiyim rabbinden! karşılıksız vermek için sana bir oğlanı arı duru”
19:20 dedi “nice olur benim oğlum? dokunmamışken kimse bana.. ben sapkın da değilken!”
19:21 dedi “böyle! dedi rabbin: bu bana kolaydır. kılmak için onu bir âyet insanlara ve esirgeyiş olarak bizden, bu bir iştir yargısı verilen!”
19:22 gebe kaldı ona. çekildi onunla bir yere uzakta
19:23 götürdü onu sancı bir nahlenin (hurmaağacının) gövdesine. dedi “n’olaydı ben ölmüş olaydım bundan önce! olaydım unutulduğu bile unutulmuş!”
19:24 ses geldi ona aşağısından “üzülme! kıldı rabbin senin altında bir pınar!
19:25 silkele kendine hurmaağacının gövdesini! düşsün üstüne yaş, yeni devşirilmiş (hurmalar)
19:26 ye, iç, aydın olsun gözün! artık görürsen beşerden birini de ki: ben adadım esirgeyen’e bir savm (oruç) ki konuşmazım bugün kimseyle!”
19:27 ve geldi onunla toplumuna taşıyarak onu. dediler “ey meryem! sen gelmişsin bir nesneyle şaşılacak!”
19:28 “ey bacısı harun’un! değildi baban kötü bir kişi! değildi annen sapkın!”
19:29 gösterdi onu. dediler “nice konuşuruz beşikte olan bir bebekle?”
19:30 o dedi “ben gerçekten kuluyum allah’ın! verdi bana kitāb, kıldı beni elçi!
19:31 kıldı beni kutlu nerede olsam! salık verdi bana salātı ve zekātı ben oldukça diri
19:32 iyi olmayı anneme! kılmadı beni güçlük çıkaran, başkaldıran!
19:33 selām bana! doğduğum günde, öldüğüm günde ve uyandırılacağım günde diri olarak”
19:34 işte bu isa’dır oğlu meryem’in! sözün gerçeği budur üstüne kuşku edilen.
19:35 olur değildir allah için edinmek bir çocuk! sübhâneh! yargı verdiğinde bir işe, ol deyiverir ona o da oluverir!
19:36 “gerçekten allah benim rabbimdir, sizin de rabbinizdir! ona kulluk edin! budur yolun doğrusu!”
19:37 ayrılığa düştü bölükler aralarında. yazık gerçeği-örtenlere tanıklığından büyük günün!
19:38 öyle bir işitip öyle bir görecekler ki gelecekleri gün bize! ancak zulüm yapanlar bu gün içindeler bir şaşkınlığın apaçık
19:39 uyar onları hasret gününden. yargısı veriliverir işin, onlar aymazlık içindeyken, inanmazlarken de.
19:40 gerçekten bize kalır yeryüzü ve onun kim üstündeyse. onlar bize döndürülecekler
19:41 an kitāb'da ibrahim’i! o oldu doğru-sözlü bir nebî
19:42 hani dedi babasına “babacığım! niye kul olursun işitmeyenlere, görmeyenlere, kazandırmayanlara sana bir nesne bile
19:43 babacığım! gerçekten geldi bana bir bilgi sana gelmeyen. uy bana, ulaştırayım seni yolun düzüne!
19:44 babacığım! kul olma şeytan’a! şeytan oldu esirgeyen'e başkaldıran!
19:45 babacığım! ben korkarım dokunur diye sana bir sıkıntı esirgeyen'den, oluverirsin şeytan’a yoldaş!”
19:46 dedi “yüz mü çeviriyorsun sen tanrılarımdan ibrahim! eğer sakınmazsan gerçekten taşlarım seni! uzak kal bana uzun bir süre!”
19:47 dedi “ selām sana! yarlıganma dileyeceğim senin için rabbimden. o oldu bana çok iyilik eden
19:48 uzaklaşıyorum sizden ve kul olduklarınızdan allah’tan başka ve yakarıyorum rabbime... olur ya olmam yakarışımla rabbime mutsuz”
19:49 uzaklaştığında onlardan ve kul olduklarından allah’tan başka, biz karşılıksız verdik ona ishak’ı, yakub’u da... hepsini kıldık nebî
19:50 karşılıksız verdik onlara esirgeyişimizden ve kıldık onlara doğruluk dilini üstünlük olarak...
19:51 an kitāb'da musa’yı! o oldu arınmış ve oldu bir resûl-nebî
19:52 seslendik ona sağ yanından tûr’un, yaklaştırdık onu kulağına söylemek için
19:53 karşılıksız verdik ona esirgeyişimizden kardeşi harun’u nebî olarak
19:54 an yazıda ismail’i de... o oldu doğru sözlü, o oldu resûl-nebî
19:55 buyurur idi yuvasına salātı ve zekātı. o idi katında rabbinin onanmış
19:56 an kitāb'da idris’i! o oldu doğru-sözlü nebî
19:57 kaldırmıştık onu bir yüce yere
19:58 işte bunlar azık verdiğidir allah’ın kendilerine elçilerden, soyundan adem'in ve taşıdıklarımızdan nuh’la birlikte. ve soyundan ibrahim’in, israil’in, ulaştırdıklarımızdan, seçtiklerimizden de. okunduğunda onlara âyetleri esirgeyen’in, düşerlerdi yere kapanarak ve ağlayarak
19:59 ardından geldi bunların ardıllar, zayi ettiler salāt’ı, uydular isteklere. koyulacaklar azgın ateşe
19:60 ancak yönelenler, inananlar, edenler yararlı işler... işte bunlar girdirilecek cennet’e ve yazık olmayacak onlara bir nesne bile
19:61 ʿadn cennetleri... söz verdiği esirgeyen’in kullarına gaybden. oldu onun sözü yerine gelici
19:62 işitmezler onda boş söz "esenlik olsun"dan başka. onların vardır azıkları orada erkenden ve akşamleyin
19:63 bu cennet’tir vârisi kıldığımız kullarımızdan kim idiyse sakınan
19:64 “biz indirilmeyiz olmadıkça buyruğu rabbinin! onundur önümüzdekiler de, arkamızdakiler de, arasındakiler de bunun. olmadı rabbin unutkan!
19:65 rabbidir göklerin, yerin, arasındakilerin de. kulluk edin ancak ona, sürekli olun onun kulluğunda. bilir misin onun bir adaşını?
19:66 der insan “ben ölmüşken mi çıkarılacağım diri?”
19:67 yoksa anımsamaz mı insan? yarattığımızı onu önceden, değilken bir nesne bile...
19:68 andolsun rabbine! toplayacağım onları, şeytanları da. sonra getirteceğim onları çevresine cehennem’in dizleri üstünde
19:69 sonra çekeceğiz bütün takımlardan hangisiyse en sağlam esirgeyen’e karşı büyüklenmede
19:70 sonra biz daha iyi bileniz onların en yakışığını onu boylamaya
19:71 yoktur sizden kimse uğramayacak ona! bu oldu rabbinin buyruğu yargısı verilen
19:72 sonra kurtuluş vereceğiz sakınanlara; bırakacağız da yazık edenleri orada dizleri üstünde...
19:73 okunduğunda onlara âyetlerimiz apaçık, dedi tanımayanlar inanmışlara “hangisi iki bölüğün daha iyidir durumca ve daha güzeldir dirlikçe?”
19:74 kaçını yok ettik onlardan önce yurtların! onlar daha güzeldi varlıkça ve gösterişçe!
19:75 de “kim sapkınlıktaysa uzatsın ona esirgeyen süreyi!” gördüklerinde söz verilen sıkıntıyı da, sāʿati de.. bilecekler kimdir daha kötü yerce ve daha çelimsiz orduca
19:76 arttırır allah erişenlerin erişmesini. kalıcı iyilikler daha iyidir katında rabbinin karşılıkça ve dönüşçe
19:77 gördün mü tanımıyanları âyetlerimizi ve diyenleri “verilecek bana varlık ve çocuklar!”
19:78 o erişmiş mi gayba? yoksa katında esirgeyen’in bir andı mı var?
19:79 yok! yazacağız onun dediklerini ve uzatacağız ona sıkıntının süresini!
19:80 bize kalacak onun söyledikleri; o gelecek de bize bir başına
19:81 tuttular mı allah’tan başka tanrılar olsun diye kendileri için yücelik?
19:82 yok! onlar tanımayacak bunların kulluklarını ve onlar olacak bunlara karşıt!
19:83 yoksa görmedin mi gönderdiğimizi şeytanları, o gerçeği-örtenlere? dadanırlar onlara
19:84 ivedi olma onlara karşı! biz ancak sayıyoruz onların sayısını
19:85 o gün derleyeceğiz sakınanları esirgeyen’in karşısında seçkin elçiler gibi
19:86 süreceğiz de suçluları cehennem’e sürüler gibi
19:87 mâlik olamazlar şefaate, edinmedikçe esirgeyen’in katında bir and
19:88 dediler “edindi esirgeyen bir çocuk!”
19:89 gerçekten geldiniz bir nesneyle korkunç!
19:90 neredeyse gökler bölünecekti ondan ve yarılacaktı yer, kapanacaktı yere dağlar da gürültüyle...
19:91 savınızdan dolayı esirgeyen'in bir çocuğu olduğuna ilişkin
19:92 yaraşmaz esirgeyen'e edinmek bir çocuk!
19:93 bütünü kim varsa göklerde ve yerde, değildir gelmeyecek esirgeyen’e kul olarak
19:94 o kapsadı onları, saydı da onların sayısını
19:95 hepsi gelecek o'na duruş gününde bir başına
19:96 gerçekten inananlar ve yararlı işler edenlerin arasında esirgeyen bir gönülbağı oluşturacak
19:97 biz ancak kolaylaştırdık onu senin dilinle sevindiresin diye bununla sakınanları, sakındırasın diye de bundan kavgacı bir toplumu
19:98 kaçını yok ettik biz onlardan önce nice yurtların? seziyor musun onlardan birini? ya da işitiyor musun onların bir iniltisini bile?
[meryem: bölüm, elçi meryem'in toplumundan uzaklaşmasını, allah'ın buyruğuyla doğa üstü bir biçimde gebe kalışını, çocuğuyla toplumuna geri dönüşünü ve beşikteki bebek isa'nın annesini doğrulamasını anlatan meryem ve oğlu isa öyküsünü içermesinden dolayı meryem adını taşır. birkaç gösterge dışında mekke döneminde oluşmuştur. mushaf'a göre 19. sırada olan meryem bölümü 98 göstergeden oluşur. göstergeler konulara göre şu başlıklar altında değerlendirilebilir:
1. elçi zekeriyya'nın tanrıdan bir çocuk istemesi ve kendisine yahya'nın müjdelenmesi (2-11)
2. elçi yahya'nın nitelikleri (12-15)
3. elçi meryem üzerine (16-36)
3. 1. tanrı ruhunun meryem'e insan biçiminde görünmesi ve ruhun meryem'e isa'yı müjdelemesi (16-21)
3. 2. meryem'in gebe kalması, uzak bir yere gitmesi, bir hurma ağacının altında doğurması, kuru hurma ağacının meyve vermesi, pınar akması, meryem'e gözaydınlığı ve geri döndüğünde insanlarla konuşmaması üzerine vahiy gelmesi (22-26)
3. 3. meryem'in toplumuna geri dönmesi ve soruları yanıtsız bırakıp kucağındaki bebeği göstermesi (27-29)
3. 4. bebek isa'nın beşikte konuşması (30-33)
3. 5. meryem ve oğlu isa üzerine doğru sözün bu anlatılanlar olduğuna vurgu ve allah'ın çocuk edinmeyeceğinin bildirilmesi (34-35)
3. 6. isa'nın konuşmasının devamı (36)
4. konu geçişi: ayrılığa düşenler, sapmışlar ve hepsinin allah'a ulaşacağı gün üzerine (37-40)
4. 1. vahyin elçisine sesleniş (39)
5. elçi ibrahim üzerine (41-50)
6. elçi musa üzerine (51-53)
7. elçi ismail üzerine (54-55)
8. elçi idris üzerine (56-57)
9. elçilerin soyluluğu üzerine (58)
10. elçilerin ardından gelen üzerine (59)
11. cennet üzerine (60-63)
12. meleklerin kullara seslenişi (64-65)
13. insanın ölümden sonra dirilme üzerine sorusu ve yanıtı (66-67)
14. cehennem üzerine (68-72)
15. tanımayanların inanmışlara yönelttiği soru ve yanıtı (73-75)
15. 1. vahyin elçisine sesleniş (75)
16. sakınanlar üzerine (76, 85)
17. tanımayanlar üzerine (77-84, 86-87)
18. allah'ın bir çocuğu olması yönündeki sav ve bu savı ortaya atanların durumu üzerine (88-95) ve inanıp iyi işler edenlerin durumu üzerine (96)
19. vahyin elçisine sesleniş (97-98)]
Yorumlar
Yorum Gönder